Ontspanningsweekend deel 1

Wegens totale onderdompeling in het Chinese nachtleven afgelopen weekend heeft het bijwerken van deze blog enige vertraging opgelopen, waarvoor excuses. Het weekend brak vrijdag dan toch eindelijk aan na een week vol indrukken, gejaag en hard werk. Iedereen keek daarom vol verwachting uit naar ons weekendje ontspanning in Hangzhou, een stad gelegen aan een groot meer ten westen van Shanghai. Begrippen als “ontspanning” en “meer” wekken bij velen het beeld op van een ydillisch en pittoresk oord. Niets was echter minder waar. Hanghzou is een stad met meer dan vijf miljoen mensen (!!) waardoor ons uitstapje meer gelijk stond met een ritje van Nederland naar Denemarken dan een bescheiden weekendje weg.

Bij aankomst bleek het hotel van uitstekende kwaliteit hoewel het de naam “Lakeview” weinig eer aan deed gezien het feit dat alle kamers een uitkijk hadden op een plat dak of parkeerplaats. Gelukkig liet niemand zich de eerste vrije avond uit de weg slaan door de ontstane uitputting en vermoeidheid na de eerste zware week en trokken we vol goede moed het nachtelijke leven van Hanghzou in. De drempel was wel even hoog toen we uiteindelijk met 21 man terecht kwamen in een Karaoke kamer van 5 bij 5 meter. Gelukkig is er dan altijd “true nature child” Hugo die het nooit zal schromen het voortouw te nemen. Als een ware diva betrad hij het podium en bewerkstelligde hij een ongekende sfeer door een haast perfecte uitvoering van Bon Jovi’s “Living on a prayer” uit te voeren. De sfeer was zo aanstekelijk, dat zelfs de Chinezen in de aangrenzende Karaoke kamers een kijkje kwamen nemen en opgingen in het feestgedruis. Het is moeilijk om de waanzin te omschrijven van het door ons bezochtte karaoke huis. Buiten onze eigen kamer waren er verder nog een twintigtal andere die allemaal te typeren zijn als een soort van surrealistische kijkdozen. De aanwezige Chinezen vonden het allemaal maar wat mooi om verdwaalde ARP’ers uit te nodigen in hun eigen kamer waardoor o.a. Youri en Sam nog een prachtige versie van “Uptown girl” ten gehore hebben gebracht terwijl er de vreemdste dingen gegeten en gedronken werden. Zo wordt peperdure wijn aangelijnd met ijs en sprite. Meer dan de helft van de groep had hun kruid verschoten na het karaoke festijn, maar een select gezelschap heeft de weg nog doorgezet naar een nabijgelegen club.

De tweede helft van de avond bleek zowaar nog meer verrassingen in petto te hebben waarbij je ogen en oren tekort kwam. Een enorme club met massa’s tafels, vaak opgesteld rondom een podium en/of DJ, waar groepen Chinezen aan het feesten, eten en drinken zijn. Het is fantastisch om te ervaren hoe open en gastvrij de Chinese jeugd is en ze allemaal bereid zijn je te verwelkomen bij hun groep of aan hun tafel. Ongeveer alle Chinezen drinken een mix van whiskey en thee en we hebben aan den lijve ondervonden hoe Yathzee in China geevolueerd is tot een schitterend drankspel. De communicatie ging ook prima! Veel Chinezen spreken Engels en als dat niet lukt is er gelukkig nog altijd de universele taal van de liefde die de Chinezen, maar zeker ook de ARP’ers (de één meer dan de ander) prima (China) machtig zijn.

Een verslag van de zaterdag zal spoedig volgen met een verhaal over ons bezoek aan een theeplantage, en een gedetailleerde uiteenzetting van stapavond nummer twee, waarin de lat nog maar weer eens hoger werd gelegd.