Opstarten in Shanghai

Maandag 28 maart 2011, de dag waarop het echte onderzoekswerk moest gaan beginnen. Op deze dag was vooral geen tijd voor een jetlag, kwart over 7 stipt werd iedereen gewekt. Net als de komende 5 weken stond het ontbijt om half 8 klaar. Lichtpuntje hierbij was dat de vrees van vele ARP’ers onnodig bleek, naast de gebakken rijst en noodles was ook brood en cruesli als ontbijt aanwezig. Zo stond er zelfs een kok (met blackberry en mondkap) klaar om een eitje voor ons te bakken, qua ontbijt hadden we dus niks te klagen. Na het ontbijt en een korte meeting met de groep vlogen de verschillende onderzoeksgroepen ieder hun eigen kant op. Er waren overal belangrijke afspraken gaande, die men in Nederland al had geregeld.

Op de eerste dag maakte iedereen al mee wat voor onverwachtse dingen er in Shanghai kunnen gebeuren. Want hoe reageer je als je onderweg naar een afspraak, commentaar krijgt van je teamgenoten dat je schoenen er niet zo netjes meer uitzien. Dan laat je die door de eerste de beste chinees ‘gratis’ poetsen, heel leuk en aardig tot je een rekening krijgt van 180 Yuan (gelijk aan 8 Big Mac Menu’s volgens de Andries-Index). Of je zit met een belangrijke zakenpartner te Dim Summen en je krijgt naast alle lekkernijen nog een van zijn favoriete gerechten voorgeschoteld, namelijk kippenvoeten. Vervolgens ga je naar een fabriek van een belangrijke partij in je onderzoek en je krijgt een tolk mee die opeens toch niet zo goed engels blijkt te spreken. Waarna je ergens anders met prive chauffeur naar een belangrijke groothandel gestuurd wordt (denk je) en vervolgens bij een of andere meubelboulevard beland. Ook om de taxi’s duidelijk te maken waar je naar toe moet, blijkt vaak handen en voeten werk.

Toen iedereen savonds weer thuis kwam was er niet veel tijd om bij te komen want we gingen direct uit eten. We gingen fonduen bij de Koreaan waar we binnen moeste komen via een kledingwinkel. Daar stond een grote bak soep met kruiden op tafel waar je van alle soorten vlees, vis en groenten in kan leggen. Zeker een unieke ervaring en heel gezellig om samen in een grote bak te koken. Daarna zat de pit er vol in want we gingen een nog klein drankje doen op de maandagavond. Bar Zapatas, locatie van de avond, was nog erg rustig om half 10. Toen wisten we nog niet dat het rond half 12 erg druk zou worden. We vonden het erg jammer dat we rond die tijd niet meer waren. Anders hadden we kunnen meemaken hoe er flink (op de bar) gedanst zou worden, hoe men bekenden uit Nederland had kunnen tegenkomen en hoe de eerste Chinese (en Mexicaan) werden gezoend. Aangezien ons ontbijt om half 8 weer klaar stond hebben wij als verantwoordelijke studenten uiteraard vroeg ons bed gezocht en niet genoten van dit feestje;)