LAATSTE WEEKEND INDONESIE

Lieve lezers,

Ondertussen zijn we nu 3 weken bezig (dat betekent: WE ZIJN AL OVER DE HELFT, dat betekent: SHIT!!!), daarom even een kleine recap voor de lezers thuis:

ARP 2017 (6 teams van totaal 19 studenten) voert 5 weken onderzoek uit in Zuidoost Azië, waarvan (voor de meeste teams) 3 weken Indonesie en 2 weken Yangon, Myanmar. Ter verduidelijking:
1. Team Knipschaar: Indonesie 4 weken – Myanmar 1 week
2. Team Pijpleidingbevestigingsmaterialen: Indonesie 4 weken – Myanmar 1 week
3. Team Vlees: Indonesie 3 weken – Myanmar 2 weken
4. Team Raket+: Indonesie 3 weken – Myanmar 2 weken
5. Team Kerstbal: Indonesie 3 weken – Myanmar 2 weken
6. Team Behang: Indonesie 3 weken – Myanmar 2 weken

En zo was het moment daar, na 3 weken brak voor de meeste teams het laatste weekend aan in Jakarta, Indonesie! Zo hebben we op donderdag 20 april heerlijk bij een traditionele Koreaan gegeten. Hoe ging dat nou in z’n werk, nou zo dus: we kwamen binnen met 19 westerse studenten, bestelden vervolgens veel te veel eten waarbij de grills in de tafels zaten zodat je je eigen eten kon klaarmaken, om vervolgens aangekeken te worden door welgeteld 13! personeelsleden!
Nu kijken wij af en toe onze ogen uit, maar het is ook heerlijk om te zien dat wij (als we met de hele groep samen zijn) een soort lopende attractie zijn voor de locals! Zij willen daarom ook vaak met ons op de foto, en als wij met onze Nederlandse handelsgeest voor elke foto geld hadden gevraagd, hadden wij in principe onze 5-weekse onderzoek met nog 5 weken uit kunnen breiden. Tipje dus voor volgend jaar!
Vervolgens, vrijdag 21 april! Laatste werkdag in Jakarta, Indonesie! Omdat dat uiteraard gevierd moest worden die avond zijn we met een deel van de groep naar een lekkere Beergarden geweest, terwijl een kleiner deel van de groep naar een soort high-class karaoke bar was met één van hun afspraken die week.

En nu lieve lezers, krijgt het verhaal een wending die in de mooiste dromen niet eens voor zal komen. “Ik ben geïntrigeerd” zegt u?! Nou, dat kan kloppen, en ik zal u vertellen waarom!

Terwijl wij vrijdagavond, na weer een succesvolle week onderzoek doen, een heerlijk een drankje aan het nuttigen waren bij de Beergarden, kregen wij een voice-message van het andere kleine groepje dat dus in die high-class karaoke bar was, met het volgende bericht: “We (alle 19 ARP’ers dus) zijn door een stinkend-rijke multimiljonair uitgenodigd om morgen op zijn superjacht te varen naar zijn privé-eiland” Hahaha, grapje zeker! Nee, zeker niet!!

Een persoonlijke side-note; Dhr FMO Langendam (ik) heeft door 2 ongelooflijke stages in zijn tijd als cursist (lees: HBO’er) een ongelooflijke liefde gecreëerd voor superjachten (privé-jachten van 30 – 180 meter), u kunt zich wel voorstellen dat ik in extase was, om mijzelf vervolgens af te vragen; “Waar zal ie gebouwd zijn?!” “Zal ie uit Nederland komen?!” “Hoe lang zal ie zijn?” enzovoort… enzovoort…

Maar goed, verder met het verhaal... Want het wordt alleen maar sappiger!

Wij werden dus met 4 auto’s opgehaald bij het hotel om vervolgens naar de haven te rijden. Haha, of toch niet.. We reden dus niet naar de haven, maar naar een woonwijk (lees: ongelooflijke villawijk voor misschien wel de rijkste mensen van Jakarta). “Holy shit”, dachten 19 arme studenten met leningen bij DUO, “Wat gaan wij allemaal meemaken vandaag?!” Nou, het volgende:
We kwamen dus rond 07.30u aan bij een huis (lees: HUIS) met een garage waar de autoliefhebbers onder ons bijna flauw vielen. Om maar even op te noemen: een Mercedes SLS-AMG, een Aston Martin DB9 en een Rolls Royce Phantom. (Het prijskaartje wil ik eigenlijk niet eens weten). Vervolgens lopen wij met grote ogen om dat huis heen, om bij een een groot deck aan te komen. En nu krijg ik zelf ineens hartkloppingen, want daar liggen een aantal joekels van superjachten! Sweet lord!!!

Wij dus met z’n alle lekker ‘bootje’ varen naar zijn privé-eiland. “Gingen wij er direct heen” vraagt u zich af? Nee, natuurlijk niet..!! We “moesten” eerst nog even een kleine stop op zee maken bij een klein vissersbootje om vers gevangen krab te ontvangen, welke wij die middag gingen nuttigen.
Om daarnaast ook te aanschouwen dat hij een landingsbaan aan het bouwen is bij een ander eiland van hem. Haha, ja dit is waar!
Vervolgens komen wij dus aan bij zijn eiland! Samenvattend: Ongeloof, ongeloof en ongeloof! We kregen eerst een rondleiding door een ongelooflijk huis met wenteltrap (en lelijke schilderijen van allemaal wilde dieren!). Om daarna een rondleiding te krijgen over het hele eiland, in (natuurlijk) zijn golf-karretjes! Haha, ook dit is waar!
Toen was het playtime! De 3 waterscooters werden gevuld met benzine, en de ARP-ers gingen los! Met 100 km/uur over het water sjezen wisten wij ons bijna de hele dag wel te vermaken. Om hiervan uit te rusten kregen wij daarna dus die heerlijke verse krab voorgeschoteld. Sorry hardwerkende lezers in Nederland: ook waar...
En wat had Dhr. Hiëronymus onder andere nog meer op zijn eiland, genaamd ‘H-Island’: helipads, een fontein (met muziek en lichtshow) met de letter H, een zwembad met de letter H… Jep!

Het dagje cultuur snuiven in het oude Batavia, wat ingepland was door de Ontspanningscommissie die zaterdag, viel dus in het water. Maar geklaag heb ik zeker niet gehoord! Man man man man, wat een dag!

Na een heerlijke toch op het superjacht terug naar Jakarta, ging een stelletje diehards die avond nog stappen. De rest van de groep dook met een gevoel die niet te beschrijven is lekker zijn/haar bed in. Zondag stond om 06.00u namelijk weer de wekker; want het is vliegdag! Na afscheid te hebben genomen van 2 teams die nog een klein weekje langer in Jakarta blijven, vlogen wij vervolgens met 13 ARP-ers door naar Yangon, Myanmar.

Op naar het volgende avontuur…


Ps.: Een kleine shout-out naar Bert Langendam: Vaders, ik wacht weer met smart op je leuke reactie bij onze blogs!
Ps.2: Moeders, jou kan ik natuurlijk ook niet vergeten!