Brunch 2.0

Er is wat reuring ontstaan binnen de ARP-ers vanwege het aanhoudende verzoek bij velen van jullie tot het plaatsen van foto’s. Wordt een mooi verhaal dan niet meer gewaardeerd? Kan er tegenwoordig niets meer aan de verbeelding over gelaten worden? Waar is de romantiek van het geschreven woord gebeleven?

Foto’s kunnen sowieso geen recht doen aan onze zondagmiddagbrunch in het Westin Hotel, daar zijn toch zeker alle zintuigen voor nodig. Ook met een pen valt moeilijk te beschrijven wat ons die bewuste zondag is overkomen, je komt superlatieven tekort. Vooral een begin maken is lastig zoals dat ook bij het buffet moeilijk bleek.. Want waar begin je als je kunt kiezen tussen sushi, shashimi, kreeft, zalm, langoustines, oester, prawns, garnalen, coquilles, krab (kortom een diversiteit aan schelp en schaaldieren) fruitsalades, gegrilde/gestoomde/verse groenten, vers brood, eend, varken, kip, steak, kebab, spiezen, goeie kazen, verschillende soorten kaviaar, crepes met vers fruit en ijs, een complete bar met cheesecakes, citroen/limoen/aardbeien taart, chocolade mousse, creme brulee, en dan mis ik waarschijnlijk nog de helft.

Om dit allemaal weg te spoelen stonden er flessen champagne gekoeld en werden er ook heerlijke cocktails geschonken wat de weldaad en decadentie compleet maakte. Toen we op een gegeven moment tijdens het eten ook nog eens getrakteerd werden op een live klassiek concert compleet met dirigent, orkest, zangeres en een soort van Chinese Luciano Pavarotti was het feest compleet. Het deed allemaal een beetje onwerkelijk aan.

Daarna veranderde de sfeer enigszins toen er plotseling een blik Hawaiaans/Chinese hoeladansers open werd getrokken en er een Chinese acrobaat in een onfortuinlijk strak pakje rare balanceermanoeuvres uit ging halen. Dit platte vermaak was allemaal moeilijk te rijmen met het voorafgaande maar het heeft de pret niet mogen drukken. China is immers een land van uitersten.

Toen we ons na de nodige uren een breuk hadden gegeten was het vrij spel door Shanghai. Iedereen trok er op uit om voor de laatste keer te genieten van deze fantastische stad. Na het bezoeken van parken, musea en skyscrapers was het alweer tijd om per nachttrein te vertrekken naar Beijing.. Wordt vervolgd.