In een rijtuigje....

Dinsdag 14 april

Dag Thuisfront,

Na een enerverend weekend met de nodige indrukken van de studenten in Indonesië, was het vandaag weer tijd om ons te gaan richten op het onderzoek. Als dagvoorzitter van vandaag, is het aan mij de eer om jullie een update te geven van een nieuwe start. Ver weg van het voor ons wat bekender geworden Kuala Lumpur, moesten we onze weg nu gaan zoeken in het nog onbekende… De wondere wereld genaamd Jakarta. Jakarta is een stad met een enorm aantal inwoners, zeker wel meer dan 12 miljoen, en een doorsnede van wel ruim 30 (DUIZEND) km! Daarnaast hangt er een enorme smog wolk boven de stad, wat met name veroorzaakt wordt door de enorme hoeveelheden auto’s, tuk-tuk’s en motorfietsen. Door al dit verkeer, wat hier meer dan de helft van de tijd muurvast staat (hoezo fileprobleem in Nederland?!) en de grotere afstanden, zullen we de komende week veel tijd door brengen in de taxi. Dus om de tijd nuttig te gebruiken zit ik achterin de taxi, onder het genot van luid ge-claxoneer – die bijna als een melodie in de oren begint te klinken ;) -, mijn blog te typen.

De dag begon voor iedereen al vroeg, want zelfs tijdens het ontbijt moest er al hard worden gewerkt. Vandaag hadden we namelijk drie afgevaardigden van de Nederlandse Ambassade wie ons vergezelde tijdens het ontbijt, na een voorstelronde volgde een vragenvuur vanuit alle deelnemers. Met alle ingewonnen informatie kon iedereen weer aan het werk of op pad. Inmiddels zijn alle deelnemers ook weer geïnstalleerd op hun kantoor, en omdat het zo goed beviel in Kuala Lumpur is ook dit keer weer de weg naar het zwembad snel gevonden.
Omdat het dinsdag was stond er ook weer een deelnemersvergadering op de planning, dus was het mijn taak om een restaurant te vinden. Je zou zeggen appeltje-eitje, ik loop even naar de receptie, en daar hebben ze vast wel de nodige tips. Maar deze klus was moeilijker dan ik dacht, maar uiteindelijk hebben we een locatie dicht bij het hotel kunnen vinden waar we ook nog eens een kijkje konden nemen in de Indonesische keuken. Gebruikelijk was namelijk dat al het eten van de kaart op tafel werd gezet en je betaald wat je eet. Jullie zullen begrijpen dat de nodige speculaties – van kwaad tot erger - over wat de precieze inhoud van het eten zou zijn boven tafel kwamen. “Wat is dit? Kip, nee… dat is een kuikentje, een klein vogeltje, een rat, of is het toch een vleermuis?!” In ieder geval heeft het ons doen smaken en hebben we de dag met volle buikjes kunnen afsluiten. Op naar het ontbijt want ARP…. die lust wel wat!

Kortom, een dag die weer voorbij is gevlogen. Ieder van ons realiseert zich ook wel dat de tijd in Jakarta kort is, volgende week woensdag vetrekken we namelijk alweer naar Surabaya, dus we zullen hier extra hard moeten werken…. en genieten!

TO BE CONTINUED!

Groet namens heel ARP,

Sietske