Chinese muur dag 2!

Met bevroren ledematen word ik wakker. Jeetje wat was dit een koude nacht. Om 12 uur vannacht kwamen we aan bij ons kamp waar de tentjes al voor ons klaarstonden. Enkelen van ons hadden meer geluk met de slaap matjes dan anderen. Bij het klaarleggen van onze bedden voor de avond rolde er bij sommigen wat kakkerlakken en ander gedierte uit. Daarnaast mocht voor de verandering iedereen eens meegenieten van het concert dat Max iedere avond voor Joost verzorgd. De vrouwelijke helft van ARP heeft dan ook aanzienlijk meer respect voor Joost gekregen na de motorzaag solo’s van meneer Willems.

Bij sommige bikkels gaat om kwart voor 5 de wekker al om de zonsopkomst vanaf the muur te bekijken. Bij de sales pitch van dit tripje leek het alsof je uit je tent kon stappen en meteen mocht genieten van dit wonderschone moment. Echter, dit idyllische plaatje vergde wat meer inspanning dan van te voren gedacht. Om de zonsopkomst te zien moest je eerst een halfuur de Great Wall beklimmen. Dit was dan niet zomaar een stukje rechte muur, nee nee nee lieve familie en vrienden, dit was een stukje muur dat recht naar boven gaat, zonder al te veel grip of traptreden. Met een flinke dosis FOMO (fear of missing out) klimt er dus een grote groep zwetend de muur op. Wat ze daar zien stelt niet teleur, ik weet zeker dat de foto’s binnen enkele dagen op uw facebook wall zullen verschijnen dus houd deze goed in de gaten.

Bij de mindere bikkels van ARP gaat om half 8 de wekker. Steunend en kreunend ontwaakt een groep van ijslolly’s uit zijn slaap. Met een gebalanceerd ontbijt bestaande uit bananen en witte boterhammen met pindakaas bereiden we ons voor op nog een dag muuravontuur. De Chinese sherpa’s die ons ontbijt naar boven hebben gebracht zitten al glimlachend een biertje te drinken terwijl wij met lede oogjes het voedsel naar binnen proberen te werken. Als bedankje voor hun harde werk doneren we de resterende Tsingtoa’s van de vorige avond aan deze mannen. Dit maakt hun glimlach nog net wat breder dan die al was.

Na het laatste bakje koffie vertrekken we dan eindelijk naar de muur. Het stukje wat we vandaag lopen is een stukje anders dan de muur van gisteren. Hier zijn aanzienlijk meer chinezen en andere toeristen. Dit zorgt dan ook voor veel ‘can I take a picture with you?’ momenten. Met een uitzicht op een prachtig landschap en een muziekje uit de boxen wandelen we over de slingerende Chinese muur. Volgens groot leider Mao ben je geen held tot je de Great Wall hebt bezocht. Hoewel heel ARP nu de titel ‘Hero’ op zijn CV mag zetten, was er op deze dag een held die met kop en schouders boven de rest uitstak. Mevrouw Luka Cras. Met een kapotte knie heeft zij zich meester gemaakt van een muur waar zelfs de meeste fitte man van ARP (looking at you Mark), van gaat zweten. Gewapend met een wandelstok die sterk deed denken aan het wapen van Gandalf the Grey, heeft ze trap op en trap af gelopen. Immens respect voor deze held, ik durf te zeggen dat ome Mao trots zou zijn.

Na een paar uur muur klimmen krijgen we de mogelijkheid om met een kabelbaan naar beneden te gaan. Er zijn enkelen van ons die deze optie kiezen. De thrillseekers van ARP pakken nog 40 minuten extra puffen en zweten om te genieten van een heuse Great Wall rodelbaan. Met hoge snelheden schieten de student researchers van de berg af terwijl de Chinezen aan de kant ons roepen langzamer te gaan. Eenmaal beneden worden de Tsingtoa’s weer ingeslagen en stapt ARP 2016 weer in de (party) bus op weg naar onze lunch waar we mogen genieten van een lokale specialiteit, ezel. Onze tourguide, meneer Andy, legt ons uit dat volgens Chinezen 2 dingen het lekkerste in de wereld zijn. In de lucht is dat draak, op de grond is dat ezel. Vraag me niet hoe ze het verzinnen.

Na de lunch stappen we weer in onze (party) bus en worden we door Andy gedoopt tot ‘the most crazy group, but the most fun group ever’. Altijd leuk om te horen. In de busreis terug komen we langs het Beijing National Stadium, ook bekend als The Bird’s Nest. Hier werden in 2008 de Olympische spelen gehouden in Beijing. Na wat foto’s gemaakt te hebben vervolgen we onze reis terug naar het hotel. Eenmaal aangekomen storten de helden van dit verhaal allemaal in. Velen pinken een traantje weg na eindelijk weer een normaal toilet te zien en een warme douche te voelen. De ARP chat is om een uurtje of 11 dan ook doodstil als de rust in ons Novotel wederkeert. The Great Wall of China kunnen deze helden van hun checklist afstrepen.