True Colors

Vandaag ging ik met mijn groepsgenoot Peter op bezoek bij een bedrijf in Foshan. Dat de communicatie met het maken van de afspraak niet geheel volgens plan verliep bleek bij aankomst. Wij mochten namelijk gewoon langs komen wanneer het uitkwam en na het nog een keer bevestigd te hebben dat wij dan ook echt langs kwamen, was meneer natuurlijk net niet aanwezig. We zagen er bij de deur gelukkig zakelijk en belangrijk genoeg uit, zodat we toch na ruim een kwartier door de bewaking binnen werden gelaten. Een werknemer was uiteindelijk zo vriendelijk om ons te woord te staan, maar wel na 20 keer zijn excuses te hebben aangeboden voor het niet voorbereid zijn. Zijn Engels was verrassend goed en de tolk kon rustig op haar mobiel de tijd doorbrengen. De andere werknemers in het kantoor namen op hun gemak een dutje aan hun bureau. Dit is gebruikelijk in China na de lunch.

Wat ik voor het eerst door kreeg na deze afspraak was hoe ontzettend lang de afstanden zijn. Een afspraak in een nabije stad kost je toch zo minstens 4 uur heen en weer reizen. Dit had ik dan ook geweten nadat we de afspraak verlieten en ik na 10 minuten al hoge nood had. De berm langs de snelweg heb ik, zoals velen voor mij (IEWL), ook leren kennen deze dag. Peter was helaas net te laat om dit met zijn mobiel vast te leggen, maar kon in de taxi wel van de frisse geurtjes genieten.

Aangezien we vrijdag een gezamenlijk bedrijfsbezoek hadden bij Huawei (lees: wauwee), vonden de meeste het een goed idee om ’s avonds het nachtleven in Guangzhou in te duiken. Ik als dagvoorzitter had natuurlijk de taak om het met Red Bull te doen, wat de avond er vooral niet minder op maakte. We begonnen bij de bekende club True Colors die begonnen is door David Beckham. Dit moest toch een top club zijn?! Helaas had Sanne het toch goed op Internet gelezen en waren we hier als Westerlingen niet welkom. Op brute wijze werden we overal waar we stonden terug gestuurd naar de bar, wat ook nog een doorloop pad bleek te zijn. Teleurgesteld, maar hoopvol, vervolgde wij onze avond in het W hotel. Een groot succes! Het podium werd ingenomen door meerdere ARP-danssterren en de voorraad bier leek een bodemloze put. Na vijf Red Bull kon ik gelukkig ook goed mee shaken. Nadat de muziek gestopt was en we de deur werden gewezen, werden we allen verwelkomt door verdiende bedden.