Estancia Puesto Viejo

Na het harde werken van de eerste week waren we al toe aan een ontspanningsweekend. We vertrokken in alle vroegte met een bus naar Canuelas, een klein dorpje, 1,5 uur van BA. Hier brachten we het weekend door op een typisch argentijnse ranch, estancia Puesto Viejo. Als snel maakte de stad met wolkenkrabbers plaats voor uitgestrekte weilanden met koeien. Eenmaal aangekomen op de estancia, gelegen in the middle of nowhere, werden we hartelijk ontvangen aan een lange picknick tafel met allerlei argentijnse zoetigheden en thee met koffie. Het was meteen duidelijk dat we in zeer geode handen waren; de estancia was volledig tot onze eigen beschikking en we hadden zelfs een eigen kokkin! De zon scheen volop dus nadat iedereen z’n spullen had gedropt in karakerteristieke bungalowtjes was het voor velen tijd voor een duik in het mooie zwembad. Dit was goed toeven! Rond een uur of half twee werd een bel geluid voor een heerlijke drie gangen lunch. Vervolgens hing iedereen in of rond het zwembad, of in een hangmat voor een siesta. Ook hebben we met een aantal paard gereden, want dat mocht ook wanneer we maar wilden. De stallen boden plaats voor maar liefst 200 paarden die bij de estancia hoorden. De stalboys hadden onze paarden al opgezadeld voordat we aankwamen en voor we het wisten begonnen we aan een ritje door het vele land wat de estancia rijk was (bijna 300 hectare grond!). Liliana, de eigenaress en Luis, chief van de paarden, wezen ons de weg en zelfs onervaren ruiters onder ons gingen in no time in galop over de velden! We raasten langs de andere ARP’ ers die aan het zwembad lagen en ondertussen hun ogen uitkeken naar de polowedstrijd die tegelijkertijd bezig was. Na een dag volop zon (en muggen) werd het al vroeg donker en werd de bbq aangestoken voor een Argentijnse asado. Als vegetarier was je hier niet op de goede plek want het was vooral veeel vlees dat gebraden werd! Hoewel iedereen totaal gebroken was van de zon van die dag ging het feest door tot in de vroege ochtend…
Ondanks een korte nacht was iedereen weer vroeg uit de veren voor een goed ontbijt met kakelverse gekookte eitjes, jus en croissants. Vervolgens maakte een deel van de groep zich op voor, jawel, een polo les! In de volle zon leerden we, al staande op houtblokken, hoe we met een stick de bal moesten raken. Nadat we dit een paar keer hadden geoefend, begon het echte werk; namelijk te paard. Het lijkt makkelijker dan het is, maar en dat paard onder controle houden en uit de stijgbeugels opstaan om de bal te raken (en niet het paard) kost meer moeite dan je zou denken. Het was hilarisch om te zien hoe iedereen over de bal heen maaide maar ook hoe iedereen de bal van elkaar afpakte en een enkeling die door zijn zogenaamde skills even te showen aan de meisjes aan het zwembad er nog af viel ook. Kortom, een zeer vermakelijk schouwspel. Dit alles gebeurde alleen nog maar stapvoets! Later op de middag was er ook nog een mini polo match, waar we, verdeeld in twee teams van vier en elk een professionele polospeler, dit alles rennend gingen proberen! Het was een kluitje van jewelste, met paarden en sticks die allemaal in het wilde rond renden en zwaaiden. Na gelijk spel was iedereen gebroken van dit potje polo maar wat gaf het een kick! We konden ons goed voorstellen hoe het is om dit ‘in het echie’ te kunnen doen, de combinatie van de adrenaline en snelheid maakt het tot een waanzinnige sport. Niet veel later op de middag was het alweer tijd om terug te keren naar Buenos Aires, waar we, na dit geweldig leuke weekend weer helemaal opgeladen waren voor een nieuwe werkweek!