Taal is zeg maar echt mijn ding...

Beste lezers,

Als dagvoorzitter ben je als deelnemer verantwoordelijk voor de dag en deelnemers. Hierbij is het de bedoeling dat je in de avond een mooi programma maakt, en natuurlijk net een beetje leuker dan de avond ervoor. Verder moet je op de hoogte zijn van alle activiteiten, er geen sterfgevallen zijn en het thuisfront informeren middel deze blog.

Tweede onderzoeksdag in Seoul! Het lijkt alsof wij hier al een week verblijven met alle mooie activiteiten die wij ondernemen. Het wordt steeds moeilijker om half acht in de ontbijtzaal te zitten en die oogjes worden steeds kleiner. Maar we gaan deze avond ECHT vroeg naar bed...

We begonnen met een ontbijt met Marc van de Nederlandse Ambassade, die ons welkom heette! Via de ambassade krijgen wij toegang tot contacten en zeer bruikbare informatie. Wat ook erg leuk is; wij mogen op de Ambassade Koninginnedag vieren samen met onze demissionair premier Balkenende, aangezien hij hier op handelsreis is op dat moment...

Na het ontbijt hard aan de slag met Team ZOLL (zie foto). Eerst een korte brainstorm hoe wij Korea onderhanden gaan nemen en vervolgens aan de slag. Harry en ik zijn bezig om de ziekenhuizen in Seoul in kaart te brengen en afspraken te plannen. Flo en Mariëlle gingen samen op pad om ziekenhuizen te bezoeken voor informatie over het gebruik van defibrillatoren. Zoals de titel al zegt is taal hier een groot probleem. Ondanks dat 80% HBO of hoger is opgeleid en de regering veel geld investeert, spreekt vrijwel niemand goed Engels.

Tijdens het bezoek aan het ziekenhuis werden zij op gegeven moment omringt door 8 personen en niemand kon ze helpen. Uiteindelijk moesten we een mail sturen, want je loopt niet zomaar een ziekenhuis binnen zonder afspraak. Verder werden wij vriendelijk verzorgd om appointment te veranderen in meeting, anders worden we zelf onder handen genomen! Tijdens het bellen worden we opgehangen nadat wij 10 keer english, english english roepen. Het is dus lastiger dan verwacht, maar met de hulp van Koreaanse studenten moet het goed gaan komen... We gaven iig de moet niet op.

Na een dag hard werken gingen we aan het avond programma beginnen. Moeilijk Fawad te overtreffen, aangezien wij heerlijk hadden gegeten gisteren. Mijn idee om sushi te eten beviel erg goed. Even wat minder pittig en weten wat je eet. We zaten aan tafels met een lopende band, waar verse Sushi vanaf werd geplukt. Ondanks de Tl-buizen die overal hangen was het erg gezellig! Na het eten een biertje drinken in ons stamcafé en vervolgens... karaoke!!!

Ongelooflijk, maar wat heb je hier veel van die tenten. We kwamen binnen, allemaal hokjes vanaf 2 tot 15 personen. Toen we binnenkwamen (eerst schoenen uit), gingen we los met allemaal knipperende lichten en instrumenten die er lagen. Erg gelachen en veel mooie foto's waren het resultaat! Ben benieuwd wat wij morgen gaan doen, want dit valt bijna niet te overtreffen ;-)!

Helaas toch niet op tijd naar bed, misschien vanavond...

,

Tom van Ruitenbeek