Zondag in Buenos Aires

Na een lekker ontbijt zijn we naar traditionele markt gegaan in San Telmo. Hier was het tot onze verbazing op deze paaszondag heel levendig; iedereen ontmoet elkaar hier, dus naast toeristen komen hier ook alle locals bij elkaar om te socializen. Het was een warme dag en er hing een hele relaxte laidback sfeer, met op elke hoek van de straat een orkestje en het wemelde er overal van de marktkraampjes. Vervolgens was het plan om naar de bekende cementatie te gaan oftewel de begraafplaats van onder andere Evita en andere beroemdheden. Het lastige was alleen dat de metro hier niet in de buurt stopt, en aangezien het lokale busstysteem lastig te begrijpen is voor buitenlanders (en al helemaal met een grote groep) waren we hier niet zo snel als we hadden gehoopt. Nadat we hadden uitgevogeld in ons beste Spaans welke bus we moesten nemen, hebben we deze vervolgens drie keer (!) voor onze neus voorbij zien rijden (en dan te bedenken dat deze maar eens in het kwartier langs komt). Ondertussen hebben we alle bussen behalve degene die we moesten hebben al vijf keer voorbij zien rijden.. De eerste keer dat we de desbetreffende bus hadden gemist, hadden bleek het toch niet de goede, de keer daarna was de groep niet compleet en vervolgens sjeeste de bus keihard voorbij ondanks ons uitgebreide zwaai- gebaar om te stoppen. Na lang wachten hadden we wonder boven wonder uiteindelijk met z’ n allen de goede bus te pakken, en waren we heel snel op de plaats van bestemming. Het beroemde kerkhof bleek een paradijs voor zwerfkatten en het graf van Evita (waar iedere tourist uiteindelijk voor komt) bleek heel moeilijk te vinden in dit doolhof van tombes. Na lang zoeken hadden we Evita’s laatste rustplaats gevonden, wat eigenlijk niet veel voorstelde. Naast de begraafplaats was een groot park waar men van het heerlijke weer genoot, dus besloten wij hetzelfde te doen. Vervolgens ging de cultuurliefhebber nog naar een laatste bezienswaardigheid, la biblioteca, een boekenwinkel in een imens gebouw wat deed denken aan Carre, heel mooi en indrukwekkend. Het bijbehorende café was helaas nog gesloten, dus hebben wij op een andere terrasje genoten van heerlijk spaanse wijnen en bijbehorende tapas als snack voordat we met de hele groep uit eten zouden gaan. Zoals de Argentijnen dat doen, gingen we laat uiteten naar een traditioneel vleesrestaurant, een absolute no-go voor vegetariërs ;-) . De avond ging spoedig voorbij en aangezien we maandag de eerste werkdag hadden was iedereen op tijd weer richting het hotel gegaan. Op naar werkdag nummer 1!