Dag 20 alweer!

Dag 20 start zoals vele dagen met een oorverdovend geluid om 6.50, de wekker is het startsein van vierde werkdag in São Paulo. Het opstaan gaat wat lastiger gedurende de reis en het is een opluchting als ik op tijd om 7.30 aan het ontbijt zit. Het ontbijt in het hotel is er op vooruit gegaan, de nogal vochtige scrambled eggs uit Rio de Janeiro hebben wij achter ons gelaten voor een ontbijt met iets meer kwaliteit. De eerste kop koffie doet mijn motor met horten en storten opstarten en daarna kan ik naar eer en geweten verklaren dat ik dan toch echt wakker ben. Om 8.15 staat zoals elke werkdag de algemene briefing gepland; een briefing om met elkaar de dag door te spreken, te vertellen wat er op de agenda staat van verschillende teams en af te spreken hoe laat er wordt verzameld voor het avondeten.

Het werken in Brazilië brengt verschillende uitdaging met zich mee. Voor mij is een groot punt om mij verstaanbaar te maken waar ik heen moet en wat ik eigenlijk precies wil. Ik kan u vertellen dat ik na de reis zeker een aanwinst ben voor elk team dat het spel ‘Hints’ speelt, met handen en voeten, gebaren, lachen en vooral de welbekende duim probeer ik mij een weg te worstelen door de jungle van het Portugees. Dit levert ook zeer lachwekkende situaties op en ik denk dat de Brazilianen het hoogstwaarschijnlijk net zo grappig vinden als wij. Het harde werken begint ook zijn tol te eisen, het immuunsysteem van de consultant begint ook minder te worden waardoor er hier en daar gehoest wordt plus een aantal consultants verkouden zijn. Om dit actief te bestrijden werd ik samen met Donna op pad gestuurd voor wat medicijnen. Probeert u zich voor te stellen dat een Nederlander probeert duidelijk te maken dat hij op zoek is naar hoestdrank en zich niet verstaanbaar kan maken in het Portugees. Dit levert hilarische beelden op, het uitbeelden van hoesten, hoestdrank nemen en het daarna beter voelen. Uiteindelijk kwamen wij thuis met hoestdrank en Vaporub (een soort zalf wat voor verlichting van de luchtwegen moet zorgen), een overwinning!

De vierde werkdag in São Paulo is er een als alle andere in Brazilië, er wordt informatie losgeweekt bij afspraken, de informatie wordt verwerkt (transcriberen is een geliefd woord onder de ARP’ers) en er worden nieuwe afspraken ingepland om alle benodigde informatie te verzamelen. Na een lange werkdag is het tijd om de dag af te sluiten met de gehele groep door middel van een gezellig diner bij een lokaal restaurant, altijd spannend als je het eten krijgt of het überhaupt goed eten is. Gelukkig was deze avond prima te doen. Onder het genot van een lokaal ‘choppi’ is de dag afgesloten en vertrekt iedereen met een voldaan gevoel richting de kamers. Morgen weer een werkdag, de tijd vliegt voorbij!