What a beautiful day. The sun is shining.

6.30 AM. Ja hoor, een nieuw werkdag is weer aangebroken. De early birds gaan lekker nog even voor het ontbijt een balletje trappen op de Copacabana. De niet ochtendmensen draaien zich nog maar lekker een keertje om. Wel verzamelt iedereen zich weer netjes om 7.30 rond het ontbijt tafel om vervolgens lekker vers fruit binnen te werken. Achter de vermoeide gezichten, schuilt er achter ieder van ons toch nog veel enthousiasme om de dag weer lekker te beginnen. We zijn al bijna 2 weken in Rio de Janeiro en wat is het toch geweldig om hier te werken. Ja ok, we maken uren van 7.30 tot soms wel middennacht. Maar de omgeving waarin wij werken is zo prachtig dat wij het ook niet erg vinden. We hoppen van meeting naar meeting per dag waarbij we onze routes natuurlijk hebben uitgestippeld. Ondanks de goede voorbereidingen, kunnen we soms toch niet door om de Braziliaanse cultuur heen. Alles gaat hier op zijn eigen tempo (E.g. even snel boodschappen doen zit er hier totaal niet in; de caissières moeten hun polsjes natuurlijk niet bezeren bij het scannen). Soms komt een bus ook gewoon niet opdagen. Maar er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. De Brazilianen hier zijn tot nu toe ook zo vriendelijk en behulpzaam. Als zij het niet weten, zorgen zij ervoor dat ze een antwoord krijgen van hun mede-brazilianen. Met geluk, word je misschien wel es ge-escort door een politie agent (true story!). Elke dag maken wij wel iets opmerkelijks mee en elke dag worden wij toch nog wel verrast door de prachtige bergen rondom Rio de Janeiro wanneer wij onderweg zijn naar onze volgende meeting. Eenmaal aangekomen op onze afspraak, gaan de stropdassen om en , voor de dames onder ons, slippers uit en hakjes aan. Met een brede glimlach worden wij warm verwelkomt met “Bom Chia!” en daar gaan wij dan. Nog weer een meeting waarbij onze inzichten verbreedt worden en er weer een puzzeltje erbij komt. Natuurlijk hebben wij wel wifi nodig om het een en het ander te onderzoeken. Helaas wilde de wifi vandaag in het hotel niet meewerken. Maar lang leven de Starbucks voor hun lekkere bakjes koffie en gratis wifi. Voor het geval, de wifi het nu niet meer wilt doen, zal ik maar afsluiten met: wat hebben wij toch een geluk om in een land als Brazilië onderzoek te doen. Ik ben benieuwd wat de dag ons morgen brengt.