Horen, zien en zwijgen
Door: Pim Hermans
Blijf op de hoogte en volg Amsterdam Research Project
09 April 2010 | Zuid-Korea, Seoel
pim hermans imnida. Vandaag hebben we een mooie dag beleefd, hopelijk gaat dit verhaal niet het ene oor in en het andere uit!
'S ochtends is iedereen hard aan de slag geweest om de laatste afspraken te regelen voor volgende week omdat het weekend voor de deur staat. Een aangelegenheid die zeer welkom is overigens. Zelf 2 dagen van 07:00 tot 00:00 doorgewerkt, dat kost energie en dus dit weekend weer de tijd om het batterijtje op te laden (Duracell, where are you?!). Sommige teams zijn op afspraak geweest, andere hebben samengewerkt met een tolk (want die koreanen die leren wel engels, maar spreken no no.. uhh ze hangen zelfs vaak direct op!).
Rond 14u verzameld op naar de school voor doven (vandaar de titel, got it ;-)) om vrijwillgerswerk te verrichten. Elk koppel (man/vrouw) kreeg 1 kind toegewezen (leeftijd van 6 tot 16) die (al dan niet geheel) doof is. Zelf had ik in m'n eentje een kind, nog een hele uitdaging. Mijn Koreaans is nog steeds niet vloeiend (ja.. i know), engels werkt niet, nederlands ook geprobeerd maar kwam ik ook niet ver mee, dus dan maar terug naar de roots van het tekenen! Leeftijd, naam, land uitwisselen en de kinderen wat dingen laten tekenen en hen beetje engels bijbrengen.
Mijn kiddo (tja.. toch even een middag papa hé) was een druk baasje dus al snel kwamen we er samen achter dat een activiteit wat slimmer was dan pikachu binnen de lijntjes geel kleuren... hij op zoek naar een bal, ik naar het veld. De rest vd groep volgde waarna we met aardig wat man een potje basketbal hebben gedaan (goh.. 2 weken seoul doet toch wat (kuch) met je conditie). Mooi potje gespeeld terwijl anderen aandacht gaven aan het tekenen, of hun haren lieten vlechten, of de kids aan je krullen laten zitten (is me ook wat). In the end hebben de kids zich heel erg vermaakt EN WIJ OOK! Een 'madonnatje' is het niet geworden dus de arp'ers komen niet als ouders terug (wees gerust).
'S avonds bij de tante van Jin gegeten in de stad die een feestmaal voor ons had georganiseerd. Dat de kimchi niet bevalt OK maar dit koreaanse eten beviel PRRRRIMA! Nu 's avonds zijn mensen toch moe. Sommige gaan nog shoppen (24/7 shops cultuur hé) en anderen pakken nog een biertje, maar beetje in de relax want morgen moeten we om 06:00 buiten staan. Op naar NOORD KOREA.. uhh ik bedoel, naar de grens ;) .. don't push the (north) korean boundaries.
Mensen, annyeong haseyo. En ik zeg geon be (proost)! Op naar het weekend :). Pim Hermans
-
11 April 2010 - 09:35
Trees Lamers:
Annyong hashimnikka,
Chonun Trees Lamers imnida.
Ondanks al jullie drukke werkzaamheden en uitgaansleven zijn jullie toch in staat om nog berichtjes achter te laten voor de achterblijvers. Kamsahamnida!
Het lijkt me een bijzondere ervaring om een dergelijke stage als groep te organiseren en te komen tot een mooi resultaat. Een ervaring die je nog goed van pas kan komen om te beseffen hoe verschillend mensen kunnen denken.
Alhoewel de overgang tussen Noord- en Zuid-Korea fysiek klein is, zal in het in beleving groot zijn. Ik ben benieuwd hoe de stijl van een land besturen, doorwerkt op het alledaagse leven van de mensen. Veel succes toegewenst allemaal en de hartelijke groeten.
Annyonghi jumushipsiyo!
Trees.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley