Bezoek Hans Mulder

Bezoek van Hans Mulder São Paulo,15-04

Na een goed, edoch zwaar weekend met een stapavond waarover ik alleen al een boek zou kunnen schrijven en twee voetbalwedstrijden (waarvan het verlies van de Eindhovense trots mijn kater nog eens even kwadrateerde, maar onze nieuwe Braziliaanse thuisclub Palmeiras gelukkig wel voor vreugde zorgde), begon maandag 15 april de eerste werkweek in São Paulo.

Om half negen stipt hadden we het genoegen van een bezoek van Hans Mulder, directeur van de Nederlands-Braziliaanse kamer van koophandel, die ons verblijf in deze stad een vliegende start zou gaan bezorgen. Met 26 jaar aan ervaring in Brazilië wist hij in anderhalf uur het ontstaan, de praktijk en de consequenties van de beruchte Braziliaanse bureaucratie uit te leggen. Zijn boeiende anekdotes over Nederlandse succesverhalen en mislukkingen en de nauwe scheidingslijn ertussen onderstreepten nogmaals het belang en de moeilijkheid van ons onderzoek en riep op tot veel aanvullende vragen die ook komende week de mailbox van de heer Mulder nog zeker zullen gaan opleuken.

Na deze nuttige en inspirerende start kon de field research in de grootste stad van Brazilië gestart worden. De vele hoofdkantoren en belangrijke instanties in deze stad hadden voor volle agenda’s gezorgd en terwijl helikopters de rijkste zakenmensen naar hun werk brachten, verspreidden ook onze teams zich om alle mogelijke informatie uit hun target te trekken. Afspraken met managers van distributiebedrijven, interviews met experts op het gebied van gehoorbescherming en het uitdelen van enquêtes in een Starbucks waar Japans de voertaal bleek (São Paulo is de stad met de meeste Japanners buiten Japan) vulden de dag.
Dat er in 2 weken Rio veel geleerd was, bleek uit het feit dat er inmiddels ook veel oud-directeuren van concurrenten werden benaderd voor interviews omdat was gebleken dat deze veel meer gevoelige informatie loslaten. Ook de kunst van het ‘mysterieshopping’, waarbij mannelijke ARP-consultants met vragen over vrouwenkleding zich inmiddels zonder enkele problemen voordeden als ‘fashiondesigners Geer and Goor from Holland’ om erachter te komen hoe nu precies de prijsverhoudingen tussen de verschillende merken waren, wordt inmiddels goed beheerst.

Flitsende wolkenkrabbers, dure auto’s en winkels waar een jasje net zo veel kost als een maand maximale lening bij IB-groep onderstreepten nog maar eens dat Brazilie niet bepaald een ontwikkelingsland meer is.
Na een vruchtbare dag werd er s’avonds dan ook, tegen het normale budget, gegeten in een restaurant waar voor een maaltijd inclusief fles wijn ook de halve ARP-begroting had kunnen worden uitgegeven. Hier werd nog maar eens bevestigd dat er voor Nederlandse bedrijven in theorie erg veel te halen is in Brazilië, zolang alle voorwaarden en voorbereidingen maar goed zijn. Het is aan ons om dit de komende 3 weken verder in kaart te brengen.