3 weken begeleiding op reis

Beste lezers,

Hierbij een bericht op mijn laatste dag als begeleider in de ARP-reis door China. Ik laat de studenten vanaf heden achter in Beijing in de capabele handen van mijn collega Joop, die het roer van mij zal overnemen in begeleiding. We hebben gisteravond onder het genot van een hapje en een drankje de stand van zaken van de hele groep doorgenomen om er zeker van te zijn dat we de continuïteit bewaken.

Uit de reis stappen is altijd een moment van dubbele gevoelens voor een begeleider: aan de ene kant voelt het alsof je de groep achter laat in het heetst van de strijd, en andere kant is het erg fijn om weer naar het thuisfront terug te keren om alle belevenissen op een rijtje te kunnen zetten.

Ik heb een mooie 3 weken achter de rug, waarin ik in alle oprechtheid kan zeggen dat er hard gewerkt is door de studenten, veel geleerd is en we mooie dingen hebben meegemaakt. Ik heb gisteravond geconstateerd dat we als groep meer dan 90 interviews achter de rug hebben. Niet mis voor een groep van 21 studenten in 3 weken tijd. Dan mag je als begeleider trots zijn!

“Wat doe je eigenlijk op dagelijkse basis?” is een vraag die ik vaak mijn kant op krijg. Maar om heel eerlijk te zijn zou ik dat niet eens in 3 zinnen kunnen omschrijven. De werkdag begint voor mij al bij het ontbijt en houdt op wanneer mijn hoofd het kussen raakt (zo rond middernacht). Elke dag de voortgang en de kwaliteit van de onderzoeken bewaken (6 in totaal), alle individuen in de gaten houden (22 in totaal) en de commissie (5 leden) bijstaan met management advies. Het avondeten is altijd een goed moment om weer even de gemoederen te peilen en de verhalen van de dag aan te horen. Altijd een heerlijk moment als je het mij vraagt: Zo veel indrukken, zo veel ervaringen, zo veel emoties.

Elk jaar weer is het mooi om te constateren dat niet alleen de studenten veel leren tijdens deze reis, maar ikzelf ook. Werken met wetenschappelijke modellen, hypotheses en kwalitatieve- en kwantitatieve data is een ding in de collegebanken, maar de praktijk werkt 9 van de 10 keer toch net ietsje anders. Ieder bedrijf en elk land is uniek. Hetzelfde geldt voor de consultant (in dit geval de studenten) die het advies uitbrengen aan de bedrijven op basis van de informatie die wij hier in China vergaren. Voorbeelden van vragen die ik krijg van de studenten: Drie personen in een onderzoeksgroep hebben drie verschillende visies over de marktwerking (vooral als iedereen naar andere afspraken gaat), maar waar ligt de waarheid? En hoe ga je bijvoorbeeld om met overheidspartijen die weigeren informatie over de markt te verschaffen? Wat doe je als je in een interview zit en de persoon tegenover je blijkt geen Engels te spreken (ook al kon je dat uit de emails niet opmaken)? Hoe ga je verantwoord om met vertrouwelijke informatie die je van verschillende partijen krijgt? Hoe bewaak je je objectieve positie als onderzoeker/consultant?

Zo zijn er nog zo veel ervaringen die ik graag met u, de lezer, zou willen delen, maar dan ben ik bang dat ik dan uit kom op een boekwerk van honderden pagina’s. Het belangrijkste om te weten is dat iedereen het goed maakt, hard werkt en veel leert over het doen van onderzoek in de praktijk. Er is geen collegebank op geen enkele universiteit die in deze ervaring kan onderwijzen. “Leren is leven” zeg ik altijd maar.

Ik zeg altijd dat ik de mooiste baan op aarde heb. Ook vandaag, 1 uur voordat ik op het vliegtuig naar Amsterdam stap, ben ik hier nog steeds van overtuigd.

Anita Montolalu
Begeleider

PS Beste ARP-ers, als jullie tussen de bedrijven door nog een gaatje vinden om deze blogpost te lezen: ik wens jullie het allerbeste in de komende 2,5 weken en het was mij een waar genoegen om de afgelopen 3 weken jullie bij te mogen staan met gevraagd en ongevraagd advies :)