No Time for Bintang in Kalimantan

Okee here you are sir, login code
I already have a login code sir
So no problem
No there is a problem the login is not working because there is no connection to the internet
You have lap top sir
Yes I have
You have password sir
Yes I have
So no problem huh
Nooo there is a problem I have no connection to the internet!
Oke I send someone up
Can that be in ten minutes
In one hour
No then we are sleeping, so 10 minutes,
Oke 10 minutes… thank you sir

Geef het een uurtje en je wordt compleet gek na een van de bizarre dagen in het leven van 6 arp’ers in Kalimantan! Maandagnacht namen wij met zessen afscheid van de groep in het mooie Kuala Lumpur op weg naar de het ‘echte’ Aziatische leven van West Kalimantan. En we hebben het geweten hoor waarom wij zo nodig de palmolie en rubber van dicht bij wilden zien. Al onze gedachten en jungle verhalen worden hier realiteit. Met 10 uur reistijd in de benen verdwenen wij als team rubber in de nacht van dinsdag op woensdag richting Sekadau. Een ding werd al gelijk duidelijk: tijd is geen issue en afstand al helemaal niet. Onze Indonesische gids, alias tolk, alias allesweter, alias heeel veel roker (3 a 4 pakjes per dag!!) heeft ons een toertje Azië gegeven in 2.5 dag waar je U tegen zegt en waar hij op dit moment zelf totaal geen weet van heeft. Samen met onze mini uitrusting bestegen wij de truck die ons 2 dagen door het landschap richting de rubberboeren zou vervoeren. Tsjaa vervoer en wegen…:kuilen, stenen, overstromingen en grote, hele grote gaten zijn betere woorden om het vervoer hier te beschrijven. Zoals opa altijd zegt; ‘vroeger hadden we kuilen in de weg en nu maken de mensen hobbels om langzamer rijden af te dwingen’. Nou opa voor die ‘ good old times kuilen’ moet u een reisje Kalimantan maken.

We vielen op de schemerige smoggy woensdagochtend van de ene in de andere verbazing en verwondering: kippen, varkens en honden lopen hier als mensen los op de weg tussen de 1000den scooters en brommers, daartussen proberen alle kraampjes en handelaren terrein te winnen en lopen daartussen weer groepen kindertjes langs de weg naar school tussen de weggezakte vrachtwagens in de modder door: kortom een mega mooie chaos op een klein stukje aarde!!

Tussen alle rubberinterviews met boertjes van het mooie Kalimantanleven door proeven we alles wat dit stukje Indonesië te bieden heeft: van overheerlijke sate ayam tot de maagzweerveroorzakende chilli, lobsterbrains en sambalkoekjes! En ondanks dit alles zitten we nog niet aan de ORS:) en voelen we ons ook nog eens miljonair; niet alleen omdat deze reis onbetaalbare indrukken achterlaat, maar zeker ook omdat je hier met 6 man kan eten (wel met je handen, probeer maar eens met alleen je rechterhand een lobster te eten:)) voor slechts 2 euro en dan niet te spreken over een gemiddelde avondmaaltijd van 60 cent. Nou daar kan de kantine van de VU nog wat van leren!

Ik hoor jullie denken waarom wij in godsnaam richting Kalimantan zijn afgereisd om in een inmiddels afgeragte auto met een nicotine verslaafde gids door een land met een verschrikkelijk mooie cultuur en mensen, maar met helaas lauwe bintangetjes een maaltijden van 60 cent verwerken. Nou het zit zo, tussen alle rariteit en verbazingwekkende gebeurtenissen door werken wij heel hard aan ons onderzoek, leren wij veel van het land en corruptieproblemen en spreken wij tussen de best stinkende rubbersheets door met heel veel rubberpartijen die in grote getallen op ons af komen. Het begin van een afspraak is meestal met 1 persoon, maar als je je na een half uur een keer omdraait sta je ineens met 8 personen in een kamer of wordt je omgeven door een harem van 25 mannen die je apathisch aanstaren. We blijven ons verbazen over de gastvrijheid waarin wij worden ontvangen. Hier kunnen wij Nederlandse koele kikkers wat van leren. We moeten het eens proberen om zomaar een kantoor binnen te lopen en 1.5 uur van de GM te vragen.

Morgen vliegen we alweer richting Jakarta om daar iedereen weer te zien! Na een paar dagen onvergetelijke jungle verheugen wij ons daar ook zeker weer op! Lekker koude Bintang in Jakarta met goede verhalen over Kalimantan!!

Liefs

Everlyn, Bart en Steef K.


Helaas kunnen wij geen verslag doen van team Palm olie omdat zij ergens anders tussen de apen in de jungle verblijven…. Maar ga er maar vanuit dat hun verhaal in de buurt komt van bovengeschreven:).. of toch niet….